Dlaczego wino Trader Joe jest tańsze niż woda butelkowana?

Więcej niż jedna tajemnica czai się w alejkach Trader Joe, modnej, kochającej ekologiczne produkty franczyzy, która powstała w sieci sklepów spożywczych w latach 50. XX wieku. Kupujący próbowali odgadnąć, czy ich marka mac i ser jest rzeczywiście produkowana przez dużą wytwórnię żywności działającą incognito. (Werdykt: Nikt nie jest naprawdę pewien, ale mac smakuje bardzo podobnie do Annie). Menedżerów nazywa się „kapitanami”, a nie menedżerami, ponieważ założyciel Joe Coulombe naprawdę lubił motyw oceaniczny.

Ale największą tajemnicą Trader Joe's może być ich sekcja alkoholowa, gdzie ich polecana przez sklepy linia wina Charles Shaw sprzedaje się na niektórych rynkach już za 1,99 dolara za butelkę.

Jak wino może kosztować tyle samo lub mniej niż taka sama ilość wody butelkowanej? Coś więcej niż tylko trochę się podpijasz, czy stracisz wzrok? Czy zadziała w gaźniku twojego samochodu?

Aby zrozumieć, w jaki sposób Charles Shaw sprzedaje wino za kieszonkowe, warto wiedzieć, kim jest Charles Shaw – i dlaczego nie ma absolutnie nic wspólnego z tą historią.

Według Thrillist, Shaw wykorzystał pieniądze swojej żony, aby kupić 20 akrów ziemi Napa Valley, aby założyć winnicę w 1974 roku. Biznes był energiczny, a Shaw znał swoje wysokiej klasy wino z soku winogronowego. Marka Charles Shaw zaczęła reprezentować jakość wśród miłośników wina, a pod koniec lat 80. jego firma rozrosła się do 115 akrów.

Niestety, biznesowa przenikliwość Shawa nie zawsze była tak wyrafinowana jak jego podniebienie. Błąd w rodzaju wosku używanego do jego beczek na wino – na bazie ropy naftowej zamiast wosku pszczelego – skaził ogromne zapasy, a Shaw został zmuszony do wyrzucenia 1400 beczek wina i poniósł straty w wysokości setek tysięcy dolarów. On również błędnie przewidział popyt na wina w stylu burgundzkim, zaopatrując się w tym samym czasie, kiedy popyt spadał. Wszy korzeniowe zaatakowały jego uprawy, żując winogrona. Do 1992 roku Shaw był mniej więcej robotnikiem w branży winiarskiej.

jak nazywają pierdnięcie w anglii?

Gdy jego firma zbankrutowała, Shaw zgłosił się na aukcję aktywów winnicy. Nazwę handlową kupił Fred Fanzia, właściciel firmy Bronco Wine Company. Gdy Shaw nie szukał innych okazji, jego nazwisko – i jego dawna marka – pozostało w rękach Fanzi.

Bronco sprzedaje ponad 80 różnych etykiet na wino w różnych przedziałach cenowych. W przypadku Trader Joe's Fanzia postanowiła dążyć do tego rodzaju oznakowania zatrzymującego ruch, które zachęciłoby ludzi do rozmowy. Jego linia win Charles Shaw zadebiutowała w sklepach Trader Joe w 2002 roku i sprzedawała na wielu rynkach za 1,99 dolara za butelkę, dzięki czemu szybko zyskała przydomek „Two Buck Chuck”. Koneserzy wina debatowali nad praktycznością oferowania wysokiej jakości wina w tak niskiej cenie; studenci zapełniali nimi wózki spożywcze.

Obiektywnie rzecz biorąc, to chyba niezbyt dobre wino. Recenzenci nazwali ją „nie do picia” i „wodą z cukrem”. Ale Bronco jest w stanie zarabiać z wielu powodów. Po pierwsze, wiele z ich winnic znajduje się w kalifornijskiej dolinie San Joaquin, która jest stosunkowo tańszą nieruchomością niż terytoria Napa czy Sonoma. Po drugie, wino jest często fermentowane z wiórkami dębowymi, co jest tańszym procesem niż fermentacja wina w beczkach. Co najważniejsze, winogrona są zbierane maszynowo, co obniża koszty, ale może skutkować większą ilością cukru. Bronco utrzymuje również niskie koszty wysyłki, używając lekkich butelek.

Czy Shaw, który obecnie sprzedaje oprogramowanie do monitorowania operacji kardiochirurgicznych, ma jakiś problem z tym, że jego nazwisko kojarzy się z econo-alkoholem? Tak, ma. W wywiadzie z 2013 r. zTygodnik Kalistogan, nazwał etykietę Two Buck Chuck „żenującą i poniżającą”. Trader Joe’s nazwałby to opłacalnym. Sklep sprzedał ponad 800 milionów butelek od 2002 roku.

Czy masz wielkie pytanie, na które chciałbyś, abyśmy odpowiedzieli? Jeśli tak, daj nam znać, wysyłając e-mail na adres bigquestions@mentalfloss.com.