Skąd pochodzą słowa „mama” i „tata”?

Czytelnik Jack pisze, aby powiedzieć: „Za nic w świecie nie potrafię dowiedzieć się, skąd pochodzi termin „Tata” lub jego podobni kuzyni, jak „Tata” lub „Dada”. O co chodzi z „tatą” i dlaczego stało się tak powszechne w naszym społeczeństwie?”

„Tata” został po raz pierwszy nagrany po angielsku w XVI wieku, ale jego pochodzenie nie jest jasne. NawetSłownik angielski oxfordpodnosi ręce i przyznaje, że „nie mamy żadnego dowodu rzeczywistego pochodzenia”.

AleWIEKkontynuuje, „formyDadaistaisystem, co oznacza „ojciec”, wywodzący się z mowy dziecięcej lub dziecięcej, występuje niezależnie w wielu językach”. Innymi słowy, „tata” może pochodzić z dziecięcej mowy. Jack też to rozważał, kiedy pisał, ale potem pomyślał, że…redźwięki nie były łatwe dla dzieci. Zarówno National Institute on Deafness and Other Communication Disorders, jak i American Speech-Language-Hearing Association twierdzą jednak, że brzmi to jaktai,daje,i,isą łatwe do wykonania przez niemowlęta, gdy pojawią się górne zęby (te „zębowe spółgłoski” są wydawane językiem przy zębach). Więc jest prawdopodobne, żedajepowstało jako bełkot dziecka i stamtąd weszło do słownictwa dorosłych jako „tata”, ale nie jest to pewne.

Jack nie pytał o pochodzenie „mamy”, ale nie sądzę, by było sprawiedliwe, by nie publikować matek. Odpowiedź tutaj jest w dużej mierze taka sama jak w przypadku „taty”. „Mama” została po raz pierwszy nagrana w XIX wieku i prawdopodobnie pochodzi jako skrócona forma „mammy”, która pojawia się w latach pięćdziesiątych XVI wieku. Ostatecznie oboje wydają się pochodzić z dziecięcej mowy. Językoznawca Roman Jakobson oferuje to bardziej specyficzne pochodzenie:

„Często czynnościom ssania dziecka towarzyszy lekki szmer nosowy, jedyna fonacja, jaką można wytworzyć, gdy usta są przyciśnięte do piersi matki lub do butelki do karmienia i pełne usta. Później ta fonacyjna reakcja na karmienie jest odtwarzana jako sygnał antycypacyjny na sam widok jedzenia i wreszcie jako przejaw pragnienia jedzenia lub bardziej ogólnie jako wyraz niezadowolenia i niecierpliwej tęsknoty za brakiem jedzenia lub nieobecnością pielęgniarki oraz każde niezaspokojone życzenie”.

Kiedy te ruchy ust i szepty są wykonywane bez czegokolwiek do ssania w pobliżu, pomyślał Jakobson, wychodzą one jako…mpo którym następuje samogłoska, co w końcu mogło doprowadzić do kochanej starej „mamy”.