8 zaskakujących faktów na temat Bubble Bobble

autor: Ryan Lambie

Pierwotnie wydany w 1986 roku,Bubble Bobbleto kolorowa platformowa gra wideo z piekielnie wciągającym trybem kooperacji dla dwóch graczy, który szybko stał się hitem zręcznościowym Taito. Szeroko przeniesiony na komputery domowe i konsole,Bubble Bobblezapoczątkował długą serię sequeli i spin-offów, które do dziś są czule pamiętane. Oto kilka rzeczy, których możesz nie wiedzieć o klasyku z lat 80., od którego wszystko się zaczęło.

całkowite zaćmienie klopsa serca

1. MA SWOJE KORZENIE W TYTULE Z POCZĄTKU LAT 80.

PrzedBubble Bobble, tam byłoChack’n Pop, znacznie bardziej niejasna gra platformowa wydana przez Taito w 1983 rokuBubble BobblePomysły pojawiają się tutaj w rodzącej się formie: jednoekranowej grze platformowej, w której gracz kontroluje dziwne stworzenie przypominające kurczaka (tytułowy Chack’n). Celem jest odzyskanie serca z jednego rogu przypominającego labirynt ekranu, zanim wrócisz na górę.

Niektóre mechaniki są nieco dziwne: głównym atakiem Chack’n jest broń podobna do granatu, którą dość trudno kontrolować. Niemniej jednak, wielu wrogów i kolekcjonerskich przedmiotów jest identycznych z tymi z późniejszego klasyka Taito – fioletowi wrogowie zwani Monstas pojawiają się tutaj po raz pierwszy, podczas gdy dwa poziomy wBubble Bobblebezpośrednie odniesienieChack'n Pop.

2. BYŁO UKIERUNKOWANE DLA PAR.

Bubble Bobblezostał zaprojektowany przez Fukio Mitsuji, który dołączył do Taito w wieku około 20 lat i początkowo pracował nad takimi grami jakSuper martwy upał,Lądowy Oddział Powietrza Morskiegoi (bardzo dobra) strzelanka pionowaKometa halleya. Jednak w swojej następnej grze Mitsuji chciał stworzyć coś bardzo różniącego się od doświadczeń powszechnie spotykanych w ówczesnych automatach. Zauważając, że salony gier w Japonii są często odwiedzane przez mężczyzn, chciał stworzyć grę, w której pary mogłyby się bawić razem.

„Wtedy kobiety rzadko widywano w japońskich salonach gier”, powiedział później Mitsuji w wywiadzie wideo dla kompilacji gier wideo:Legendy Taita. „Pomyślałam więc, że przyprowadzenie większej liczby par pomoże rozwiązać ten problem. Dlatego zaprojektowałem urocze postacie i włączyłem grę kooperacyjną wBubble Bobble'

3. GRA BYŁA WCZESNĄ WSPÓŁPRACĄ.

Koncepcja Mitsuji była niezwykła jak na tamte czasy. Jeśli gry dla dwóch graczy w ogóle istniały w salonach gier z lat 80., zwykle były oparte na rywalizacji i przemocy. Czterech graczyRękawica, wydany w 1985 roku, ostrzegał, że „strzały nie ranią innych graczy – jeszcze…”, podczas gdy przełomowy beat-'em-up z 1987 rokuPodwójny smokzakończyło się walką na śmierć i życie o kobietę, którą właśnie uratowali.

Bubble Bobblez drugiej strony miał znacznie lżejszą atmosferę. Podczas gdy gracze mogli rywalizować o przedmioty, które pojawiały się na ekranie, gra zachęcała raczej do współpracy niż do agresji. Rzeczywiście, jedyny sposób na dotarcie doBubble Bobbleprawdziwym zakończeniem było wspólne działanie dwóch graczy.

4. ZAWIERA UKRYTE DODATKI.

Oprócz głównej koncepcji gry — która polega na pluciu bąbelkami na wrogów, aby ich schwytać, zanim pękną bąbelki, aby ich wykończyć — Mitsuji jest pełen wszelkiego rodzaju bonusów i ukrytych dodatków pośródBubble Bobble100 poziomów. Najtrudniejsze do znalezienia są trzy ukryte pomieszczenia, które można odblokować tylko po osiągnięciu poziomów 20, 30 i 40, nie tracąc życia, a następnie wchodząc do specjalnych drzwi.

jak działają muppety z ulicy Sezamkowej?

Te ukryte pomieszczenia, pełne klejnotów do zebrania, zawierały również zaszyfrowane wiadomości, które po odszyfrowaniu dawały wskazówki, jak ukończyć grę. „Jeśli chcesz odzyskać swoją miłość do prawdy, musisz pomagać sobie nawzajem do końca”, na przykład zasugerował, że możesz tylko ukończyćBubble Bobblez dwoma graczami.

5. LICZBY BYŁY WAŻNE.

Istnieją ukryte głębie, abyBubble Bobbleto stanie się oczywiste dopiero po wielu godzinach gry, na przykład w sposobie, w jaki przedmioty są powiązane z określonymi cyframi w twoim wyniku. Jeśli dwie przedostatnie liczby wyniku gracza są identyczne — na przykład 5880 — po ukończeniu poziomu pojawią się przedmioty o wyższym wyniku. Podobnie, rundy kończące się na 0 lub 5 będą również generować rzadsze bonusy.

6. BYŁO WIELE ZAKOŃCZEŃ.

Bubble Bobblemoże wyglądać uroczo, z kreskówkowymi dinozaurami i skoczną melodią, ale jest to również trudna gra do zgryzienia. Późniejsze poziomy można ukończyć tylko poprzez opanowanie skomplikowanych technik, takich jak jazda na bąbelkach, aby wydostać się z nieuniknionych w inny sposób dołów. Najokrutniejszy zwrot akcji następuje na końcu, kiedy po 100 poziomach akcji pojedynczy gracz zostanie poproszony o „podejdź tu ze swoim przyjacielem”.

batonik nazwany na cześć konia rodzinnego wynalazcy

Nawet w trybie dla dwóch graczy grę trzeba ukończyć dwukrotnie, aby zobaczyć prawdziwe zakończenie; przejdź przez pierwsze 100 poziomów, a „Super Mode” zostanie odblokowany, w którym te same 100 poziomów jest szybszych i trudniejszych do ukończenia. W czasach, gdy większość gier albo nie kończyła się, albo kończyła się prostym „Gratulacje!” wiadomość,Bubble Bobbleliczne zakończenia były dość niezwykłe. A zakończenie, które otrzymasz po ukończeniu Super Mode, jest naprawdę bardzo dziwne…

7. WSZYSTKO BYŁO O WIĘZI RODZINNE.

FabułaBubble Bobblewidzi, jak jego dwaj bracia, Bubby i Bobby, zamienili się w dmuchające bańki smoki, podczas gdy ich dziewczyny zostały porwane przez złego barona von Blubbę. Ukończenie gry raz ujawnia coś, co nazywa się „Happy End”, w którym bohaterowie spotykają się ze swoimi dziewczynami i zamieniają się z powrotem w ludzi. Ale ukończ tryb Super gry, a czeka cię nieoczekiwany zwrot akcji: ogromny boss, którego właśnie pokonałeś — zakapturzony, rzucający butelkami Super Drunk — okazuje się być rodzicami Bubby'ego i Bobby'ego, którzy musieli zostać przemienieni przez ta sama ponura magia, która zmieniła bohaterów w smoki. To surrealistyczne – a nawet dość mroczne, w zależności od twojej interpretacji – kończące się klasyczną grą.

8. SERIA WCIĄŻ JEST SILNA.

PopularnośćBubble Bobbleszybko uczyniła z niej jedną z najczęściej przenoszonych gier swojej epoki. Pojawił się na takich komputerach i konsolach jak ZX Spectrum, Amiga, NES i Sega Master System – nawet Game Boy dostał własną monochromatyczną, przenośną wersję gry.Bubble BobbleSukces skłonił również Taito do stworzenia szeregu luźnych sequeli i spin-offów, w tymTęczowe Wyspy,Gwiazdy na parasolachiSymfonia Bubble Bobble. Seria spin-offów wciąż się rozwija, a ostatnie odsłony trafiły w ostatnich latach na Nintendo DS, Wii i Xbox.

Ale sam Mitsuji pracował tylko nad pierwszym sequelemBubble Bobble,Tęczowe Wyspy(1987), wspaniała gra platformowa dla jednego gracza, która znacznie różniła się od swojej poprzedniczki pod względem mechaniki i tempa. Mitsuji stworzył także trzy inne gry dla Taito—Syvalion,Dariusz II, iZwolifikowany—zanim odszedł z firmy na początku lat dziewięćdziesiątych. Jego ostatnia gra pojawiła się w 1991 roku — niejasna, ale urocza gra platformowa o nazwiePopiledla Sega Game Gear, który zawierał wiele z eleganckiej prostotyBubble Bobble.

Przez resztę swojego życia Mitsuji uczył projektowania gier, zanim zmarł w tragicznie młodym wieku 48 lat w 2008 roku. Z pewnością była to smutna strata dla branży gier wideo, ale jego najsłynniejsze dzieło zachwyciło pokolenie graczy o działaniu lżejszym od powietrza. Ponad 30 lat późniejBubble Bobblepozostaje niezrównanym klasykiem.