18 przerażających faktów na temat arachnofobii

Arachnofia— kultowy klasyk Franka Marshalla — wkradł się do kin latem 1990 roku. Oto kilka rzeczy, których mogłeś nie wiedzieć o pierwszej (i ostatniej) „thrillomedii”.

1. BYŁ TO DŁUGOLETNI DEBIUT WSPÓŁPRACOWNIKA SPIELBERGA.

Frank Marshall wyprodukował kilka filmów dla Amblin Entertainment Stevena Spielberga, w tym:Goonies, Poltergeist, Gremliny, Imperium Słońca, iKolor fioletowy(wśród wielu innych). Wyreżyserował zdjęcia do drugiej jednostki i kilka filmów krótkometrażowych, w tym tworzenie filmów dokumentalnych dlaIndiana Jonesfilmy, które również wyprodukował — aleArachnofobiato debiut reżyserski Marshalla w filmie fabularnym. „Jako producent od 20 lat wiem, jak trudne jest reżyserowanie i nie chciałem robić niczego, z czym nie miałem żadnego doświadczenia” – powiedziałNew York Times. „Jeff Katzenberg z Disneya przysłał mi scenariusz i poczułem, że to coś, co mogę zrobić. Nie chciałem wdawać się w poważny dramat, który mógłby rozciągnąć mnie poza moje możliwości”.

jak się dowiedzieć, czy jesteś wiedźmą

2. ORYGINALNY SCENARIUSZ BYŁ BARDZIEJ HORROR, MNIEJ KOMEDII.

Kiedy Jeff Daniels wszedł na pokład, by zagrać dr Rossa Jenningsa,Arachnofobiabył poważnym horrorem – takim, który Daniels opowiedział w Filadelfii…Codzienne wiadomościbył dość schematyczny. „Można powiedzieć, że wiersze zostały napisane przez komputer” – powiedział. On i Marshall mieli nadzieję na czarną komedię o bardziej ironicznym tonie, więc scenariusz przeszedł kilka poprawek, a filmowcy studiowali filmy Hitchcocka iSzczękiaby uzyskać właściwy ton. Jedna kluczowa zmiana: postać Danielsa obawiała się pająków.

Wynik, powiedział DanielsOrlando Sentinel, był filmem jedynym w swoim rodzaju. „To naprawdę nie jest horror”, powiedział. „Nie mamy pił łańcuchowych wbijających się w szyje i tryskających krwią. To przerażające, ale to nie jestAtak zabójczych pająków. Podeszliśmy do tego jak do komedii z kilkoma dreszczami emocji. Wiedzieliśmy, że mamy tam emocje, więc ciężko pracowaliśmy, aby upewnić się, że film ma w sobie poczucie humoru”. Humor, jak powiedział, „w pewnym sensie relaksuje publiczność, dzięki czemu możemy wejść i zabrać ich ponownie”.

„Chcieliśmy, żeby było przerażające, ale niezbyt przerażające” – powiedział MarshallTygodnik Rozrywka. „Nie chcieliśmy, żeby to był typowy horror…Pająk, który zjadł Cleveland— więc użyliśmy dużo komedii. Staraliśmy się, aby było to jak przejażdżka kolejką górską dla publiczności. To przerażające, ale w zabawny sposób.

3. UJĘCIE PRODUKCYJNE W CZĘŚCI WENEZUELI, W KTÓREJ WCZEŚNIEJ NIE BYŁA FILMOWA.

W sekwencji otwierającej, która rozgrywa się w Ameryce Południowej – i gdzie fotograf zostaje ugryziony przez śmiertelnego pająka, który następnie wraca do Stanów w swojej trumnie – ekipa udała się do Parku Narodowego Canaima w Wenezueli. Żaden film nie był tam wcześniej kręcony, a dotarcie do niego było ciężką pracą: założyli obóz bazowy w miejscu przeznaczonym na jednodniowe pobyty i zostali przez cztery tygodnie, lecąc z całym niezbędnym sprzętem i jedzeniem. Używali pięciu helikopterów, aby codziennie latać w góry.

„Tepui wyrastają z lasu deszczowego na prawie 10 000 stóp” – powiedział Marshall w filmie fabularnym stworzonym na potrzeby filmu. „Ponieważ są tak wysoko, są w samym banku chmur, więc pogoda [zawsze] się zmienia. W niektóre dni dostaję tylko jedno ujęcie – nie jedną scenę, jednąbrać…i minie godzina, zanim słońce znów wzejdzie. Był jeden dzień, w którym byliśmy uwięzieni przez cały dzień; zbudowaliśmy obóz przetrwania i 15 minut przed tym, jak utknęliśmy na całą noc, chmury się otworzyły”. Porzucając swój sprzęt, obsada i załoga „wskoczyli do helikoptera i wysiedli w samą porę” – powiedział Marshall. „To było ekscytujące”.

4. JEDEN PAJĄK WYKORZYSTYWANY W PRODUKCJI ZOSTAŁ WYMIENIONY NA DYREKTORA HOLLYWOOD.

Produkcja wymagała dwóch gatunków pająków: pierwszy – pajęczak, który podróżuje z Ameryki Południowej do Kalifornii – musiał mieć około jednej stopy średnicy. Filmowcy znaleźli swoją gwiazdę w jedzącej ptaki tarantuli pochodzącej z Amazonii; był tylko jeden taki pająk w USA. Marshall nazwał pająka Big Bob na cześć reżysera Roberta Zemeckisa.

5. PAJĄK MUSIAŁ BYĆ STRASZNY DLA FILMU.

Choć Big Bob był przerażający, nadal nie był wystarczająco przerażający, abyArachnofobia. Tak więc produkcja namalowała fioletowe paski na jego plecach i dodała protezę brzucha „by nadać mu większą masę”, zgodnie zTygodnik Rozrywka.

6. ABY RZUCIĆ MNIEJSZE PAJĄKI, PRODUKCJA PRZEPROWADZIŁA JE PRZEZ „PAJĘCZNIKI OLIMPIJSKIE”.

W filmie Big Bob przybywa do Kalifornii i szybko łączy się z pająkiem domowym, tworząc super śmiercionośne potomstwo. Aby znaleźć odpowiednie pajęczaki do pracy, Marshall i jego zespół ocenili szereg gatunków – w tym wilcze pająki, ptaszniki i pająki myśliwych – przeprowadzając je przez „pajęczą olimpiadę”, przeprowadzając każdy gatunek przez 10 testów, w tym prędkości ( szybciej pająk, tym jest straszniejszy), zdolność wspinania się i reakcja na ciepło i zimno.

„Złotym medalistą”, według Marshalla, był trzycalowy pająk Delena, nieszkodliwy, ale złowrogi myśliwy pochodzący z Australii, który został wprowadzony do Nowej Zelandii w latach dwudziestych XX wieku. Marshall żartował, że „dostaliśmy im wszystkim małe paszporty”, co było poniekąd prawdą: produkcja musiała przeskoczyć, aby sprowadzić 300 pająków do USA w celu sfilmowania (i to była tylko pierwsza dostawa; zapasy były uzupełniane co dwa tygodnie).

7. JOHN GOODMAN NIE BYŁ PRZESZKODLIWY PRZEZ PAJĄKI.

Chociaż Daniels twierdził, że jest w porządku z małymi pająkami, przyznał, że „każdy przy zdrowych zmysłach” miałby problemy z pająkami tak wielkimi jak Big Bob. Ale John Goodman, który grał eksterminatora Delberta McClintocka, nie był zaskoczony. „Nie mam żadnego problemu” – powiedział. „Widzimy się oko w oko – cóż, dwoje oczu do ich 16 – ale dobrze się dogadujemy”.

8. DOMOWY ŚRODEK DO SPRZĄTANIA UDZIAŁ W SPORSZENIU PAJĄKÓW.

„Tak naprawdę nie możesz ich nauczyć niczego” – powiedział wrangler Steven KutcherTygodnik Rozrywka. „Po prostu obserwujesz, co robią, a następnie zastanawiasz się, jak możesz to zastosować do tego, co chcesz, aby zrobili”. Mimo to udało mu się wymyślić kilka rozwiązań pozwalających na ich kontrolowanie: odkrył, że pająki nienawidzą Cytrynowa Zastawa – podklejała im stopy – i używały jej linii na planie, aby kontrolować, dokąd się udają; naciągnął także sieci przewodów, wibrujących szybciej niż kamera mogła zobaczyć, aby ich poprowadzić. Czasami jednak potrzebne były bardziej ekstremalne środki. WedługNew York Times,

Aby utrzymać pająki w stosunkowo ograniczonej przestrzeni, usypia się je dwutlenkiem węgla, a do ich odwłoków przyczepia się maleńkie „smycze” z monofilamentu. A w przypadku naprawdę skomplikowanych ujęć maleńkie stalowe płytki przykleja się do pająków woskiem; elektromagnesy za ścianą, a następnie przenoszą je w miejsca, w których według skryptu mają się znajdować.

Awanturnicy czasami ścigali pajęczaki za pomocą suszarek do włosów, aby poszły tam, gdzie kamera ich potrzebowała.

9. MARSHALL BARDZO STARANNIE ZAPLANOWAŁ SWOJE UJĘCIA.

„Jedną z rzeczy, których nauczyłem się podczas moich drugich dni reżyserskich, jest to, że jedynym sposobem, w jaki będzie to przerażające, jest umieszczenie pająków w tych samych ujęciach z aktorami” – powiedział. „Więc projektowaliśmy ujęcia, więc kiedy zaczynasz od osoby, którą przesuwasz, jest tam pająk, a publiczność będzie wiedziała, że ​​pająki są bardzo, bardzo blisko wszystkich aktorów”.

10. AKTOR MUSI BYĆ CIERPLIWY.

„Ten film ma wyjątkowego aktora” – żartował DanielsNew York Times. „Musisz zdawać sobie sprawę od pierwszego dnia strzelania, że ​​pająki są pierwsze. Są odbierani jako pierwsi rano, pierwsi siadają na krześle podczas makijażu, najpierw jedzą lunch. I mają też największą przyczepę”.

Pająki nie zawsze robiły to, co powinny, na zawołanie lub przy pierwszej próbie – tak powiedział MarshallTygodnik Rozrywka, „Musisz tylko strzelać w kółko, aż przypadkowo dadzą ci to, czego chcesz”.

„W zasadzie czekasz, aż pająk zrobi to dobrze”, powiedział DanielsOrlando Sentinel. „A kiedy to zrobi, lepiej bądź wspaniały, ponieważ to jest ten [wziąć], którego zamierzamy użyć”. Czasami nawet nie spali, gdy kamery były gotowe do działania: KiedyTygodnik Rozrywkaodwiedził plan, obsada i ekipa musieli czekać, aż Big Bob się obudzi. „To ostatni raz, kiedy pracuję z owadami” – powiedział Marshall. „Następnym razem tylko ludzie”.

11. ZAŁOGA MIAŁ „PAJĄKOWE LOTTO”.

New York Timespoinformował, że jedno z najczęściej słyszanych fraz na planieArachnofobiabyło „Pająki, weź 10”. Marshall powiedział gazecie, że czasami aktorzy i ekipa mieli „pajęcze lotto; każdy wkłada 5 dolarów na odbiór, który według nich zadziała. Dwadzieścia jeden ujęć to nasz najdłuższy czas.

jaka jest największa niezamieszkana wyspa?

12. NAKRĘCENIE SCENY, W KTÓREJ ZDEJMUJE SIĘ PAJĄK, ZAJĘŁO GO GODZIN.

Bezpieczeństwo pająków było najważniejsze podczas całej produkcji, więc w jednej scenie, w której Goodman musiał spryskać pajęczaka środkiem owadobójczym, a następnie zmiażdżyć go butem, produkcja posunęła się do ekstremalnych środków: najpierw spryskano pająka. Następnie Goodman założył specjalne buty z wydrążoną podeszwą do gry w squasha. „[Pająk] po prostu zwinąłby się w środku i czekał na następne ujęcie” – powiedział GoodmanTygodnik Rozrywka. „Przysięgam, [Kutcher] był bardziej zainteresowany pająkami niż nami”. Sekwencja na ekranie trwa niecałe pół minuty, ale nakręcenie zajęło wiele godzin.

13. MECHANICZNY BIG BOB PODWÓJNY ZOSTAŁ ZBUDOWANY PRZEZ PRZYSZŁEGO PORUSZAJĄCEGO MIT.

Nawet pomalowany i oszukany pająk nie nadawałby się do wszystkich ujęć. „Musi śledzić Jeffa Danielsa; musi pozostać w odpowiednim świetle, a gdybyśmy czekali, aż to zrobi, bylibyśmy tutaj trzy lub cztery miesiące dłużej” – powiedział MarshallNew York Times. „Główny bohater musiał stać się stworzeniem, a żaden pająk nie mógł nam dać tak okrutnych, złych zbliżeń, jakich wymagał scenariusz”, dodał kierownik efektów wizualnych David Sosalla. „Najgorsi z naprawdę brzydkich twarzy byli za mały.”

Tak więc produkcja dotarła do hollywoodzkiego warsztatu rekwizytorskiego, aby zbudować The General, 15-calowy mechaniczny podwójny Big Bob – i został stworzony przez nikogo innego, jak przyszłego Pogromcę mitów, Jamiego Hynemana. “Arachnofobiabył jednym z pierwszych filmów, do których zrobiłem główne efekty” – powiedział w 2014 roku.

14. Produkcja nakręciła ostatnią najtrudniejszą scenę.

Marshall uratował strzelaninęArachnofobiakulminacyjna walka Jenningsa z The General do samego końca produkcji. „Wszyscy pozostali aktorzy zostali odesłani do domu, wsadzono ich do samolotów, pomachano im na pożegnanie, urządzili przyjęcia” – powiedział Daniels.Orlando Sentinel. 'Odeszli. To było jak: „Hej, świetnie, wielkie dzięki! A teraz, Jeff, zejdźmy... do piwnicy”.

Nakręcenie sceny, która obejmowała pożar, eksplozje i wiele rozbitych butelek dobrego wina, zajęło dwa tygodnie po 13 godzin dziennie. Daniels spędził dwa z tych dni przyszpilony pod 250-funtowym stojakiem na wino, rzucając butelkami wina w Big Boba, będąc pod ścisłymi instrukcjami, aby nie uderzyć pająka – i w rzeczywistości zawsze omijać go o metr lub więcej.

„Kiedy przez kilka dni leżysz pod 250-funtowym stojakiem na wino, trudno jest iść w nocy do samochodu” – powiedział Daniels.strażnik. „Filmy mają sposób na ocalenie tych wyczynów na śmierć i życie na koniec, więc jeśli stracisz aktora, to wstyd i to okropne, i wszyscy będziemy na pogrzebie, ale przynajmniej mamy nasz film strzał.'

najlepiej sprzedające się książki autorów afroamerykańskich

15. DANIELS NIE BYŁ FANKIEM WIELKIEGO BOBA.

PrzezArachnofobiapodczas trasy prasowej Daniels otwarcie mówił o swojej niechęci do swojego wielkiego, włochatego kolegi – i nie mówimy tu o Johnie Goodmanie. „Miałem problem” z Big Bobem, powiedział DanielsTygodnik Rozrywka. „Zwłaszcza wtedy, gdy awanturnicy pająków byli poza kamerą w grubych, ciężkich rękawiczkach i krzyczeli: „Jeśli on cię zaatakuje, natychmiast wskoczymy”. Ale tymczasem są filmy, wiesz, a oni idą , 'Zróbmy to jeszcze raz. Zobaczymy, czy uda nam się go zbliżyć do ręki Jeffa”. … Nie mieliśmy kontaktu – żartobliwie kontynuował Daniels. „Wstawał i syczał. Co weekend karmili go szczurem. Byłoby to: „Miłej sobotniej nocy, Bob. Do zobaczenia w poniedziałek”.

W rozmowie z FiladelfiąCodzienne wiadomościDaniels opowiedział, jak Big Bob strzelił kiedyś w tuzin ujęć: „Za każdym razem musiałem być świetny. Wielki Bob musiał być świetny tylko raz”. A kiedy kręcili punkt kulminacyjny filmu i butelka pękła w pobliżu Boba, zalewając pająka winem, Daniels nie było tak przykro – chociaż kręcenie musiało zostać opóźnione o kilka godzin, aby Bob mógł wyschnąć. „Żart brzmiał, że Wielki Bob odmawia opuszczenia przyczepy” – wspomina Daniels.

A co do Delen? „Byłem z nimi w porządku” – powiedziałTygodnik Rozrywka. – Chociaż wolałbym, żeby nie pełzały mi po twarzy.

16. FILM PIERWOTNIE ZAKOŃCZONY ODNIESIENIEM DOPTAKI.

„Było jedno zakończenie, w którym stoimy na zewnątrz po wszystkim” – powiedział DanielsOrlando Sentinelw 1990 roku. „To tak:„ Wow, wszystko w porządku ”, a rodzina jest w porządku. Nagle jeden ptak ląduje na huśtawce, a potem drugi… a my po prostu odwracamy się i patrzymy. Myślę, że [producent wykonawczy Steven Spielberg] był tym, który powiedział: „Nie róbmy tego. Po prostu zróbmy to samo.”

17. PODCZAS PRODUKCJI ŻADNE PAJĄKI NIE ZOSTAŁY ZABIJANE.

Kiedy potrzebne były martwe pająki, filmowcy wykorzystali ciała pajęczaków, które zmarły z przyczyn naturalnych.

18. ZOSTAŁO ROZLICZONE JAKO „PIERWSZA TRILL-OMEDIA”.

Według materiałów udostępnionych wraz z filmem oznaczało to „thriller z poczuciem humoru”.Washington Postnazwał termin „niezdarna moneta”, podczas gdyTygodnik Rozrywkanazwał to „niezręcznym” i powiedział w recenzji, że to „okropne słowo! – brzmi, jakby ktoś zachorował od zbyt wielu przejażdżek na biczu”. To się nie przyjęło.