Rekompensata Za Znak Zodiaku
Podstawa C Celebryci

Dowiedz Się Kompatybilności Za Pomocą Znaku Zodiaku

Artykuł

14 świątecznych faktów na temat świąt Charliego Browna

najwyższy-lider-limit'>

Ponad 50 lat od premiery w CBS 9 grudnia 1965 roku,Święta Charliego Brownapozostaje jednym z najbardziej lubianych świątecznych specjałów wszechczasów. Podobnie jak sam Charlie Brown, wady – drapieżne nagrania głosowe, pośpieszna animacja – okazały się ujmujące. Przyjrzyj się niektórym faktom związanym z serialem, który zabijał aluminiowe drzewa, zmaganiom o animację okrągłej głowy Chucka i dlaczego Willie Mays jest niedocenianym bohateremOrzeszki ziemne.

1. Charles Schulz nie był tak naprawdę zainteresowany animacją.

Od debiutuOrzeszki ziemnew 1955 roku Charles Schulz i United Press Syndicate (która rozprowadzała komiks) otrzymywali stały strumień propozycji adaptacji postaci do filmu i telewizji; do artysty bezpośrednio zwracali się także młodzi czytelnicy, którzy pisali do Schulza pytając, kiedy Snoopy wejdzie w jakieś ożywione życie. Jego zwykła odpowiedź: „Istnieją większe rzeczy na świecie niż telewizyjne animowane kreskówki”.

Ustąpił dla Ford Motors — prowadził tylko Forda — i pozwolił Charlie Brownowi wystąpić w serii reklamówek Forda Falcona na początku lat sześćdziesiątych. Spoty były animowane przez Billa Melendeza, który zasłużył sobie na przychylność Schulza, utrzymując prostą grafikę i nie wykorzystując przesadnych ruchów filmów Disneya —Bambi,Dumbo- Melendez pracował wcześniej.

2. Willie Mays odegrał rolę w jego stworzeniu.

Schulz skapitulował przed pełnometrażowym programem specjalnym opartym na profesjonalnej reputacji jego dwóch współpracowników. Rysownik widział i cieszył się filmem dokumentalnym producenta wykonawczego Lee Mendelsona o baseballu Willie Mays,Człowiek o imieniu Mays; kiedy Mendelson zaproponował podobny projekt dotyczący Schulza i jego paska, zgodził się – ale tylko wtedy, gdy zwerbowali Melendeza z reklam Forda. Skończony dokument i jego krótki fragment animacji scementowały współpracę Schulza z tą dwójką i sprawiły, że Schulz zgodził się, kiedy Mendelson zadzwonił do niego w sprawie świątecznego programu specjalnego.

historia świata część 2

3. CBS i Coca-Cola dały im tylko 76 000 dolarów na jego produkcję.

Kiedy dyrektorzy Coca-Coli obejrzeli film dokumentalny Schulza i złapali Charliego Browna na okładce z kwietnia 1965 rokuCzas, zapytali o możliwość sponsorowania godzinnego animowanego świątecznego wydarzenia specjalnego. Melendez czuł, że krótki czas realizacji – zaledwie sześć miesięcy – uniemożliwia to. Zamiast tego zaproponował pół godziny, ale nie miał pojęcia, na jaki budżet powinien być przeznaczony program; kiedy zadzwonił do znajomego Billa Hanny (znanego z Hanna-Barbera) po radę, Hanna odmówiła ujawnienia jakichkolwiek tajemnic handlowych. Melendez otrzymał marne 76 000 dolarów na pokrycie kosztów produkcji. (Wyrównało się: Schulz, Mendelson i Melendez zarobili łącznie około 5 milionów dolarów na specjalną ofertę do 2000 roku.)

Cztery.Święta Charliego Brownamiał mieć utwór ze śmiechem.

W latach 60. standardową procedurą było układanie ścieżki śmiechu na praktycznie każdej półgodzinnej komedii, nawet jeśli aktorów wciągało:Flinstonowiebył jednym z seriali, w których wykorzystano „publiczność studyjną” w puszkach, aby zachęcić widzów do żartów. Kiedy Mendelson powiedział Schulzowi, że nie widzi w Peanuts żadnej innej, artysta wstał i wyszedł z pokoju na kilka minut, po czym wszedł i kontynuował, jakby nic się nie stało. Mendelson zrozumiał aluzję.

5. Głos Snoopy'ego to tylko przyspieszony nonsens.

Wczesne programy Peanuts wykorzystywały zarówno niewytrenowane dzieci, jak i profesjonalnych aktorów: Peter Robbins (Charlie Brown) i Christopher Shea (Linus) byli pracującymi dziecięcymi wykonawcami, podczas gdy reszta obsady składała się z „zwykłych” dzieciaków trenowanych przez Melendeza w studiu. Kiedy Schulz powiedział Melendezowi, że Snoopy nie może mieć żadnych kwestii w programie – jest psem, a psy Schulza nie mówią – animator postanowił sam szczekać i chrząkać do mikrofonu, a następnie przyspieszyć nagranie, aby nadać mu więcej emocjonalna jakość.

6. Charles Schulz nienawidził jazzu.

Przewiewna muzyka instrumentalna kompozytora Vince'a Guaraldiego stała się synonimem animacji Peanuts - ale to nie zależało od Schulza. Decyzje muzyczne zostawił Mendelsonowi, mówiąc reporterowi wkrótce po wyemitowaniu specjalnego programu, że uważa jazz za „okropny”.

7. Głowa Charliego Browna była koszmarem do animacji.

Ponieważ Melendez nie chciał odejść od charakterystycznych projektów postaci Schulza – które nigdy nie miały być animowane – znalazł się w kontrowersyjnej walce z łebkiem Charliego Browna. Jego okrągły kształt utrudniał przedstawienie Charliego odwracającego się; jak w przypadku większości postaci, jego ramiona były zbyt małe, by podrapać się po głowie. Natomiast Snoopy był wolny od czaszki w kształcie kuli i stał się najłatwiejszą do animowania postacią w serialu.

8. Charles Schulz był zakłopotany jedną sceną.

Uważne (lub powtarzane) oglądanie filmu specjalnego ujawnia błąd ciągłości: w scenach, w których Charlie Brown stoi w pobliżu swojego drzewa, gałęzie wydają się rosnąć z chwili na chwilę. Głupek zirytował Schulza, który zrzucił winę na dwóch animatorów, którzy nie wiedzieli, co robi drugi.

ciekawostki o prezydentach stanów zjednoczonych

9.Święta Charliego Brownaprawie został złomowany przez Coke.

Mendelson niedawno powiedziałUSA dziśże dyrektor z McCann-Erikson – agencji reklamowej stojącej za Colą – złożył mu nieoczekiwaną wizytę, gdy był w połowie produkcji. Nie słysząc muzyki ani nie widząc gotowej animacji, reklamowiec pomyślał, że wygląda to katastrofalnie i ostrzegł, że jeśli podzieli się swoimi przemyśleniami z Coca-Colą, wyciągną wtyczkę. Mendelson przekonywał, że urok bohaterów Schulza się spełni; dyrektor zachował swoją opinię dla siebie.

10. CBS znienawidzonyBoże Narodzenie Charliego Browna.

Po sześciu miesiącach pracy nad programem Melendez i Mendelson pokazali go dla kadry kierowniczej CBS zaledwie na trzy tygodnie przed jego wyemitowaniem. Nastrój w pokoju był mniej niż entuzjastyczny: sieć stwierdziła, że ​​jest powolny i pozbawiony energii, mówiąc Melendezowi, że nie są zainteresowani żadnymi więcej ofertami specjalnymi. Aby dodać zniewagę, ktoś błędnie napisał Schulz w napisach końcowych, dodając „T” do jego nazwiska. (Sam Schulz uważał, że cały projekt był „katastrofą” ze względu na prymitywną animację).

11. Oglądała połowa krajuŚwięta Charliego Browna.

Widzowie nie byli tak cynicznie nastawieni do świątecznych nieszczęść Charliego Browna, jak jego korporacyjni dobroczyńcy. Wyprzedzanie 19:30 Odcinek EST zMunsterowie,Święta Charliego Brownawyciągnął 50 akcji, co oznacza, że ​​oglądała go połowa wszystkich gospodarstw domowych z włączonym telewizorem. (To było około 15 milionów ludzi, tylko za sobąSzczęście.) CBS w końcu przyznało, że był zwycięzcą, ale nie bez jednego z dyrektorów, który wszedł w ostatnie wykopaliska i powiedział Mendelsonowi, że jego „ciocia w New Jersey tego nie lubi”.

12.Święta Charliego Brownazabił sprzedaż drzew aluminiowych.

Aluminiowe choinki bożonarodzeniowe były wprowadzane na rynek od 1958 roku i cieszyły się dość dobrą sprzedażą, eliminując brzydkie igły i sok drzewny. Ale coroczne wietrzenieŚwięta Charliego Brownakołysało myślenie publiczne: W odcinku specjalnym Charlie Brown odmawia przyjęcia fałszywego drzewa. Widzowie zaczęli robić to samo, a produkt został praktycznie wycofany do 1969 roku. Pozostałości są teraz przedmiotami kolekcjonerskimi.

13. Istnieje wersja gry akcji na żywoŚwięta Charliego Browna.

Do 2013 r. każdy, kto wystawił na żywo wersjęŚwięta Charliego Brownaponieważ ich lokalna szkoła lub teatr miały jedną wspólną cechę: naruszały prawa autorskie. Oficjalne prawa do historii i postaci nie były oferowane do niedawna. Prośby o licencje Tams-Witmark Fields dotyczące przedstawienia, które obejmują pozwolenie na wykonywanie oryginalnych piosenek i reklamowanie się z postaciami Peanuts — kostium Snoopy nie jest wliczony w cenę.

14. W 2015 głos Charliego Browna został aresztowany.

Peter Robbins kontynuował głos Charliego Browna, dopóki nie skończył 13 lat, kiedy to okres dojrzewania zabronił mu kontynuowania. W listopadzie 2015 roku 59-letni Robbins przyznał się do groźby karnej wobec kierownika parku przyczep kempingowych i szeryfa. Według CBS News, niespokojny były aktor twierdził, że schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa skłoniły go do pogróżek. Został skazany na cztery lata i osiem miesięcy więzienia.

Dodatkowe źródła:
Sztuka i tworzenie animacji orzeszków ziemnych
Schulz i orzeszki ziemne
Boże Narodzenie Charliego Browna: tworzenie tradycji